Μέσα στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Εθελοντισμού ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου μας κ. Καμβυσέλλης Γιώργος αποτύπωσε την αξία του εθελοντισμού μέσα στο παρακάτω πολύ όμορφο ποίημά του

Σαν δεις τον πόνο ζωγραφισμένο

σε μάτια γερασμένα

να δακρύσεις.

Σαν δεις τη θλίψη να πλανάται

σε μαραμένα χείλη

να τρέξεις.

Σαν δεις αγώνα ανέλπιδο

δίπλα σου

να βοηθήσεις.

Μα πάντα μην ξεχνάς.

Θυμήσου. Και

να μου μηνύσεις.

Σαν δεις χαρά να ανθίζει

μετά τη θύελλα,

χαμογέλασε.

Σαν δεις μάτια θλιμμένα

να λαμπυρίζουν

κοιμήσου ήσυχος

Κι η προσφορά σου φτερουγίζει,

με το αστροφώτισμα

γίνεται όνειρα γλυκά,

που σου κρατούνε συντροφιά

σ’ ανταμείβουνε

ως το πρωί..

Γιατί

έκανες το χρέος σου,

στο συνάνθρωπο.

Γιώργος Καμβυσέλλης

Αλήθεια, ξάνοιξες ποτές φίλε μου την καρδιά σο;

Πλημμυρισμένη αγάπη είναι. Μπλαντά. Να σκάσει.

Και, πού είσαι. Σκύψε απάνω της.

Την ακούς;

Πάντα η καρδιά φωνάζει,

περισσεύω.
Θε μου, πώς την εχώρεσες

σε τόση λίγη σάρκα;                 Γ. Κ.

Επίσης ο φίλος του κ. Καμβυσέλλη από τη Μελλισιά ο κ. Μιχάλης Χραλαμπάκης έγραψε τις παρακάτω μαντινάδες

Άνθρωπε γίνε εθελοντής

για το συνάνθρωπό σου

γιατί ο πόνος κι η χαρά

βρίσκονται πάντ’ ομπρός σου.

Εκείνος που κατάφερε

λίγη χαρά να δώσει

σε γέρο ή σε άρρωστο

να μη το μετανιώσει.

Εθελοντής εις τη χαρά

εθελοντής στον πόνο

γιατί κι οι δυο βαδίζουνε

πάντα στον ίδιο δρόμο.

Ο πόνος πάντα κι η χαρά

ξοπίσω μας κλουθούνε

γι αυτό και συνηθίζουμε

μαζί τονε να ζούμε.

                                                      Μιχάλης. Χαραλαμπάκης